ცოდვითდაცემულნი

ცოდვითდაცემულნი, მე 8 სფერო და შავი მთვარე .

ბიბლიური შეხედულებებით ადამიანის უკვდავების დაკარგვა და სამყაროში ბოროტების  წარმოქმნა დაკავშირებული ცოდვადაცემასთან.

ადამი და ევა , რომლებმაც დაარღვიეს აკრძალვა და შეჭამეს ნაყოფი შემეცნების ხიდან (კეთილის და ბოროტების) , იყვნენ განდევნილნი სამოთხიდან და დაკარგეს ღვთის მსგავსება, როგორც მათმა შთამომავალმა.

ეზოთერიული  ახსნა ცოდვა დაცემის შეგვიძლია ვნახოთ ცნობილი ოკულტისტების ნაშრომებში.

ადამიანის ევოლუციის გარკვეულ ეტაპზე ჩაერივნენ გარკვეული სულიერი არსებები მთვარის ბუნების,  ჩამორჩენილები თავის განვითარებაში, ამდაგვარად მათი ზეგავლენა ადამიანის ასტრალურ სხეულზე გაანთავისუფლა ადამიანი ღვთის ფარველობისგან. ადამიანმა მიიღო ძალაუფლება მართოს შემეცნების პროცესები, მაგრამ ამ ძალაუფლების წყარო გახდა ასტრალური სხეული. „მე“ ასტრალურ სხეულზე მაღლა მდგომი გახდა დამოკიდებული ასტალურ სხეულზე, ამიტომაც ადამიანი გახდა დამოკიდებული მუდმივ ზეგავლენაზე თავის ბუნების უმდაბლეს ელემენტზე.

 ანტროფოსობიურ რეზონკრეიცერულ ტრადიციებში, ამ არსებებს უწოდებენ ლუციფერის და არიმანის სულებს. მათთან შეხებამდე ადამიანს არ გააჩნდა თავისუფალი ნება, ხოლო მისი გონიერება იყო სარკე რომელიც ირეკლავდა სამყაროსწყობას. იმ მომენტიდან რაც ასტრალური ელემენტი იყო ჩართული მთვარის სულებით, ადამიანის მემ მიიღო დამოუკიდებლობა, მაგრამ ამასთანავე შესაძლებლობა შეცდომის და ბოროტების კეთება. ამათან ერთად ადამიანს მიეცა შესაძლებლობა გაცნობიერებულად აირჩიოს სიკეთე ან ბოროტება.

 თავდაპირველი ჩანაფიქრით ადამიანში უნდა ებატონა უმაღლეს მზიურ საწყისს, მაგრამ მთვარის სულების ზემოქმედებით ადამიანის ცნობიერებაში წარმოიქმნა შიდა კონფლიქტი უმეღლეს მე-ს და ამ სულების ზეგავლენას შორის. ამის გამო თავდაპირველი გეგმა ადამიანის ევოლუციის იყო დარღვეული და ადამიანი ჩაეფლო მიწიერ მატერიაში უფრო ადრე და უფრო ღრმად, ვიდრე ეს მისთვის იყო განკუთვნილი.

 ადამიანის ევოლუცია - ეს პირველ რიგში გონების ევოლუციაა. ევოლუციის გეგმის მიხედვით , ადამიანმა უნდა გაიაროს თანმიმდევრობით 7 ევოლუციური სტადია, გონების 7 საფეხური.

 7 პლანეტარული პერიოდი, რომლებიც ახასიათებენ ამ შვიდ სტადიას ატარებენ 7 პლანეტის სახელს: სატურნი, მზის, მთვარის, დედამიწის , იუპიტერის, ვენერის და ვულკანის. აუცილებელია სწორად განსაზღვროდ ,  რომ ამ პერიოდებს არა აქვთ არავითარი კავშირი თანამედროვე მზის სისტემის პლანეტებთან.

 სატურნის პერიოდში წარმოიქმნა, პირველი ფიზიკური სხეულები- მინერალები. ადამიანის გონი ღრმა ტრანსულ მდგომარეობაში იმყოფებოდა. ეს მინერალების გონი იყო.

 მზის პერიოდში ფორმირდებოდა ეთერული სხეული. გონიერება იმყოფებოდა ძილის მდგომარეობაში სიზმრების გარეშე. ეს მცენარეების გონის მსგავსია, რომელსაც თანამედროვე ადამიანები განიცდიან, როგორც ატავიზმს ღამით.

 მთვარის პერიოდში ფორმირდებიდა ასტრალური სხეული. გონიერება იმყოფებოდა ძილის მდგომარეობაში სიზმრებთან ერთად. ეს ესადაგება ცხოველების გონს.

 დედამიწის პერიოდში ვითარდემა „მე“. წარმოიქმნება ფიზიკური სხეული .  გონიერება ხდება საღი, ფხიზელი. ეს ადამიანის გონია

 იუპიტერის პერიოდი მანას ესადაგემა. ამ დროს ადამიანი დაბრუნდება მთვარის პერიოდის  ასტრალურ გონში, მაგრამ ამასთანავე ის შეინარჩუნებს საღ მიწიერ გონს. როდესაც დადგენა იუპიტერის პერიოდი ახლანდელი მიწიერი სხეულუ გახდება მისი მთვარე.

 ვენერას პერიოდი ესადაგება ბუდხას. ადამიანთან დაბრუნდება მზიური გონი, მაგრამ ამასთანავე შენარჩუნდება ასტრალური და დღიური ფხიზელი გონი.

ვულკანის პერიოდი ესადაგება ატმას. ადამიანის გონება დაბრუნდება სატურნის პერიოდში თან ამასთანავე ის შეინარჩუნებს მზიურ , მთვარისეულ და მიწიერ გონს.